-
1 wywoływać
impf ⇒ wywołać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt( wzywać) to call; (powodować: przerażenie, podziw) to evoke; (powstanie, rozruchy, dyskusję) to trigger off; FOT to develop, ( duchy) to invoke* * *ipf.1. (= wzywać) call; wywołać kogoś z zebrania call sb out of a meeting; wywołać ucznia do tablicy call a student to the board; wywołać stację radio call a station; nie wywołuj wilka z lasu let the sleeping dogs lie.2. (= oznajmiać) call out.3. (= powodować coś) bring about, cause; ( choroby) cause; ( duchy) call, invoke; (niepokoje społeczne, rewolucję) foment, stir up; (np. podziw, zwł. mimowolny) compel; (powstanie, rozruchy, dyskusję) trigger off; ( protesty) spark; (przerażenie, podziw) evoke; (sensację, pogłoski) produce; (skojarzenia, obrazy) invoke; ( skutki uboczne leku) cause; wywołać bójkę provoke a fight; wywołać burzę oklasków (np. występem) bring the house down; wywoływać czyjś gniew incur sb's wrath l. anger; wywołać czyjeś zainteresowanie evoke sb's interest; wywołać panikę raise panic, give rise to panic; wywołać poród induce labor; wywołać rewolucję/powstanie trigger off a revolution/an uprising; wywołać poruszenie cause a stir; wywoływać wojnę trigger off a war; wywołać zgorszenie offend; wywołać zainteresowanie arouse interest ( czymś in sth).4. fot. develop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywoływać
-
2 Plan
Pläne schmieden snuć plany;was steht heute auf dem Plan? co jest na dziś zaplanowane;nach Plan planowo, według planu -
3 ferment
сущ.• фермент* * *♂, Р. \fermentu 1. фермент;2. перен. беспокойство ň, брожение ň;\ferment
umysłowy брожение в умах;wywołać \ferment вызвать брожение (умов)+1. enzym 2. wrzenie, niepokój, poruszenie
* * *м, Р fermentu1) ферме́нт2) перен. беспоко́йство n, броже́ние nferment umysłowy — броже́ние в ума́х
wywołać ferment — вы́звать броже́ние (умо́в)
Syn: -
4 stir
[stəː(r)] 1. n ( fig)poruszenie nt2. vt 3. vito give sth a stir — zamieszać ( perf) coś
to cause a stir — wywoływać (wywołać perf) poruszenie
Phrasal Verbs:- stir up* * *[stə:] 1. past tense, past participle - stirred; verb1) (to cause (a liquid etc) to be mixed especially by the constant circular movement of a spoon etc, in order to mix it: He put sugar and milk into his tea and stirred it; She stirred the sugar into the mixture.) mieszać2) (to move, either slightly or vigorously: The breeze stirred her hair; He stirred in his sleep; Come on - stir yourselves!) ruszać (się)3) (to arouse or touch (a person or his feelings): He was stirred by her story.) poruszyć, wzruszyć2. noun(a fuss or disturbance: The news caused a stir.) zamieszanie- stirring- stir-fry
- stir up -
5 aufwirbeln
aufwirbeln v/t wzbi(ja)ć (vi, sn się);fig viel Staub aufwirbeln wywołać wielkie poruszenie, narobić wiele huku
См. также в других словарях:
wzruszyć — dk VIb, wzruszyćszę, wzruszyćszysz, wzrusz, wzruszyćszył, wzruszyćszony wzruszać ndk I, wzruszyćam, wzruszyćasz, wzruszyćają, wzruszyćaj, wzruszyćał, wzruszyćany 1. «wzbudzić uczucia, zwłaszcza uczucia tkliwości, czułości, wdzięczności itp.,… … Słownik języka polskiego
zaalarmować — dk IV, zaalarmowaćmuję, zaalarmowaćmujesz, zaalarmowaćmuj, zaalarmowaćował, zaalarmowaćowany 1. «wywołać stan alarmu, zawiadomić o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej niezwłocznego działania; pobudzić do czujności» Zaalarmować… … Słownik języka polskiego
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
aluzja — ż I, DCMs. aluzjazji; lm D. aluzjazji (aluzjazyj) «wzmianka, napomknienie, mające wywołać określone skojarzenia; danie do zrozumienia, poruszenie jakiejś sprawy nie wprost; także przymówka, przytyk do kogoś lub czegoś» Niejasna, wymowna,… … Słownik języka polskiego
kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać … Słownik języka polskiego
mrowisko — n II, N. mrowiskokiem; lm D. mrowiskoisk «nadziemna część gniazda lub całe gniazdo, w którym mrówki składają jaja, wychowują potomstwo, przechowują zapasy żywności; skupisko mrówek zamieszkujących to gniazdo» ◊ Wetknąć, wsadzić kij w mrowisko… … Słownik języka polskiego
wetknąć — dk Va, wetknąćtknę, wetknąćtkniesz, wetknąćtknij, wetknąćtknął, wetknąćtknęła, wetknąćtknęli, wetknąćtknięty, wetknąćtknąwszy wtykać ndk I, wetknąćam, wetknąćasz, wetknąćają, wetknąćaj, wetknąćał, wetknąćany 1. pot. «włożyć, wsunąć coś do środka… … Słownik języka polskiego
alarm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc.alarmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sygnał, najczęściej dźwiękowy, ostrzegający o grożącym lub zaistniałym niebezpieczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogłosić alarm.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzruszenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wzruszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wzruszenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wzruszenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan emocjonalny osoby doznającej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
